...ตะวันคืนฟ้า...

ผลงานของลัลนา พลอยเองค่ะ

 

เป็นหนังสือทำมือทั้ง 2 เรื่องเลย
(ขอโม้ เพราะเห่อมาก ว่าเรื่องที่ 3 ของพลอยจะได้เปลี่ยนปก
เป็นหวานกว่านี้ สวยกว่านี้ด้วยค่ะ)
หนังสือของพลอย อาจจะหาซื้อยากหน่อย
ถ้าใครใคร่สะดวกไปซื้อเอง แนะนำที่ ร้านสามสิบ จตุจักร
หรือสั่งในเว็บออนไลน์ ก็จะมีร้าน
booksforfun booksonline.in.th bestbooks4u booktogothailand

แนวนิยาย
พลอยตั้งใจให้ออกหวานๆ โคแก่หญ้าอ่อนตามที่พลอยชอบ
ซึ่งอาจจะมีโรมานซ์บ้างเล็กน้อย แต่ก็จะให้อยู่ขอบเขตที่เหมาะสม
และขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยค่ะ

ตัวอย่างบ้าง

“ฉันอยากเคลียร์หนี้สินให้เสร็จค่ะ สัญญาว่าจะเอาเงินมาใช้คุณให้ได้”

ไวทินก้มมองตา นี่เธอยังกังวลใจเรื่องเงินอีกหรือ
เขาคิดว่าเธอจะยินดีกับการมีเงินใช้งานคล่องมือ
ซึ่งแน่นอนว่าเขาเต็มใจให้ไม่อั้น
แต่เธอกลับอยากทำงานหาเงินมาใช้หนี้ที่เขาจ่ายทดแทนให้ไปก่อน

เพราะอะไร?

ทั้งที่แต่งงานเป็นภรรยาของเขาแล้ว...เขาไม่เข้าใจเลย

“ผมไม่เคยอยากได้เงินคืน บริษัทของคุณก็เหมือนของผม เงินผมก็เหมือนเงินคุณ”

“จะเหมือนกันได้ยังไง” อคิราห์เสียงสั่น เถียงกลับอย่างอดสูใจ

“ก็เพราะเงินไม่ใช่เหรอ ฉันถึงต้องเป็นอย่างนี้”

สองมือเขาดันเธอออกห่างเพื่อมองให้ชัดๆว่าเธอไม่เคยเปลี่ยนใจ
เขาหลงเข้าใจไปเองเมื่อเห็นว่าเธอไม่ได้ออกฤทธิ์เหมือนแต่ก่อนแต่งงานกัน

“คุณยังไม่เชื่อใจผมอีกหรือว่าผมไปเพราะรักคุณมากแค่ไหน”

“งั้นฉันขอถามหน่อย ฉันไปอยู่อังกฤษสามปีเต็ม
คุณเจอฉันตอนไหน รักฉันตอนไหน ตอบมาสิคะ”

ไวทินกระชับคางมนไว้ในมือ ดันให้ใบหน้างามแหงนขึ้น

“อยากรู้จริงๆหรือ”

อคิราห์ประสานสายตากลับ
 
“ใช่!”

แทนคำตอบ เขาก้มลงจูบอย่างหนักหน่วง
ไม่เหมือนครั้งแรกนั้นที่เพียงแค่ริมฝีปากสัมผัสต่อกัน
คราวนี้เขาบีบแก้มให้เธอเผยอปาก
รุกล้ำประชิดอย่างที่เข่าของอคิราห์อ่อนยวบทรงกายไม่อยู่ แทบจะล้มลง

ไวทินสอดแขนกอดเอวบางแน่นหนา ราวกับโซ่ตรวนพันธนาการ
ลิ้นสอดกระหวัดรัดรึงเกี่ยวพันจนหัวใจของหญิงสาวเต้นถี่รัว

ต่อมาเขายอมถอนริมฝีปากออกให้เธอได้หายใจ
สองมือน้อยทุบอกกว้างให้ปล่อย

“ยังอยากรู้คำตอบอยู่อีกไหม”